Τι περιλαμβάνει ένα βιογραφικό σημείωμα

Το βιογραφικό σημείωμα αποτελεί μια φωτογραφία των προσόντων που ένα άτομο, υποψήφιος για εργασία κυρίως, κατέχει. Η λατινική φράση curriculum vitae προσδίδει την πραγματική του έννοια, δηλαδή το βιογραφικό σημείωμα είναι μια ‘περίληψη ζωής’.

Ο εργοδότης παραλαμβάνοντας ένα βιογραφικό σημείωμα αναμένει την προβολή στοιχείων ταυτότητας, γνώσεων, ικανοτήτων, εκπαίδευσης, εμπειριών ενός υποψηφίου. Η σύντομη αυτή περιγραφή του εαυτού μας προσφέρει τη δυνατότητα στον εργοδότη να κρίνει κατά πόσο ο υποψήφιος είναι ένας κατάλληλος ανθρώπινος πόρος για την θέση που προσφέρει.

Το βιογραφικό σημείωμα αποτελεί περίληψη και όχι την ιστορία της ζωής του υποψηφίου. Η σύντομη αναφορά στα προσωπικά ‘επιτεύγματα’ είναι σημαντική ώστε το βιογραφικό να είναι ελκυστικότερο. Ο εργοδότης δεν θα διαθέσει παρά κάποια λεπτά για κάθε βιογραφικό. Άρα ο υποψήφιος χρειάζεται να ετοιμάσει ένα σημείωμα που να τον αναδεικνύει μόνο στον περιορισμένο εκείνο χρόνο που θα του αφιερωθεί από τον εξεταστή.

Ετοιμάζοντας το βιογραφικό σημείωμα, πρέπει ο κάθε ένας να έχει υπόψη του ότι με αυτό θα διαφημίσει και θα προωθήσει τον εαυτό του σε ένα πιθανό μελλοντικό του εργοδότη. Έτσι, το προσωπικό στίγμα, η επιμέλεια, η σαφήνεια και η συνοχή είναι βασικά χαρακτηριστικά ενός βιογραφικού που δε θα περάσει απαρατήρητο.

Σκοπός του βιογραφικού είναι να κεντρίσει το ενδιαφέρον του εργοδότη ώστε να καλέσει τον υποψήφιο για το επόμενο στάδιο αξιολόγησης. Το σημείωμα δεν πρέπει να περιέχει αναληθή στοιχεία και ούτε πολλές λεπτομέρειες που θα κουράσουν τον εξεταστή του βιογραφικού. Ο εργοδότης συχνά αναζητεί, πέρα τον απαραίτητων προσόντων για τη θέση, εκείνο το στοιχείο που θα ξεχωρίσει τον υποψήφιο από όλους τους άλλους. Η ποιότητα και όχι η ποσότητα θα είναι εκείνη που θα παρέχει, το πιθανότερο, την ευκαιρία για την επόμενη αξιολόγηση.

(Φιλελεύθερος, 22/02/09)

Στρατηγική διαχείριση για κάθε επιχείρηση

Μια επιχείρηση θέτει στόχους, έχει ένα στρατηγικό σχεδιασμό, αναλύει την επικρατούσα κατάσταση της αγοράς και εντάσσεται σε μια ανταγωνιστική οικονομία όπου χρειάζεται να πετύχει κάτι το διαφορετικό, το ελκυστικό και το αυθεντικό για να αποκτήσει το δικό της πλεονέκτημα ως παίκτης της αγοράς.

Βασικά βήματα της στρατηγικής διαχείρισης είναι o καθορισμός της αποστολής και του οράματος της επιχείρησης, ο σχεδιασμός στρατηγικών στόχων, η δημιουργία μιας στρατηγικής, η εκτέλεση της συγκεκριμένης στρατηγικής και ο έλεγχος των αποτελεσμάτων που θα επέλθουν από τη στρατηγική.

Η στρατηγική διαχείριση έχει ως βασικό σκοπό να επιτρέψει στην επιχείρηση να παίξει ένα ενεργό και αποφασιστικό ρόλο στην δημιουργία του δικού της ορίζοντα, και όχι απλά να ενταχθεί παθητικά σε ένα σύνολο.

Η επιχείρηση πρέπει να καθορίσει τους λόγους ύπαρξης της, μέσω ενός στρατηγικού πλαισίου όπου θα είναι σε θέση να απαντήσει σε ερωτήματα όπως τι σκοπό έχει η επιχείρηση, που βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή και που θα ήθελε να βρεθεί μακροπρόθεσμα. Η στρατηγική της επιχείρησης είναι ο κινητήριος μοχλός της λειτουργίας της, γι’ αυτό ετοιμάζεται ένας στρατηγικός διαχωρισμός όπου θα ορίζονται ο τομέας δραστηριοτήτων της επιχείρησης. Και ακολουθεί η στρατηγική ανάλυση η οποία, ουσιαστικά, είναι η ανάλυση, από τη μία, των απειλών και των ευκαιριών της αγοράς και από την άλλη, των δυνάμεων και των αδυναμιών της ίδιας της επιχείρησης (π.χ. μέθοδος S.W.O.T)

H στρατηγική είναι το σύνολο των σχέσεων μεταξύ της επιχείρησης και του γενικού περιβάλλοντος στο οποίο εντάσσεται. Οι σχέσεις είναι αμφίδρομες, καθώς τα χαρακτηριστικά μιας επιχείρησης και εκείνα του γενικού περιβάλλοντος, αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοσυνδέονται. Σημαντικότερη επιτυχία θα είναι όταν η προσχεδιασμένη στρατηγική θα εμπίπτει στην υλοποιημένη/πραγματοποιήσιμη στρατηγική.

(Φιλελεύθερος, 15/02/09)

Εργαστείτε χωρίς άγχος

Φαινόμενο των καιρών είναι η έντονη εμφάνιση παθήσεων που προέρχονται από το εργασιακό άγχος. Εμπειρογνώμονες έχοντας υπόψη τα υψηλά ποσοστά προβλημάτων που δημιουργούνται λόγω του άγχους, συστήνουν και παροτρύνουν εργαζόμενους και εργοδότες να ακολουθήσουν μέτρα πρόληψης. Το 28% των ευρωπαίων εργαζόμενων επηρεάζονται από το εργασιακό άγχος με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της υγείας τους αλλά και την απώλεια πολλών ωρών εργάσιμου χρόνου.

Ο εργαζόμενος, ο οποίος βρίσκεται σε ένα περιβάλλον με έντονους ρυθμούς απασχόλησης, με αυξημένες απαιτήσεις και πιέσεις αλλά και αβεβαιότητα για τη διεκπεραίωση των καθηκόντων του, είναι πιο επιρρεπής και μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα άγχους, όπως νευρικότητα, κούραση, αδυναμία εστίασης και καρδιακές παθήσεις.

Πρώτο βασικό μέλημα του ιδίου είναι να αναγνωρίζει τα όρια και τις αντοχές του και κατ’ επέκταση να μη φορτώνει τη μέρα του πέρα από εκείνο που ο ίδιος μπορεί να ανταπεξέλθει. Με ισοκατανομή ευθυνών και διεργασιών μεταξύ των συναδέλφων, ο κάθε ένας μπορεί να διαχειριστεί το χρόνο του με τον αποδοτικότερο τρόπο. Η ορθή διαχείριση χρόνου σε συνδυασμό με τον επαρκή χρόνο για διεκπεραίωση των καθηκόντων και ενός πιο ευχάριστου εργασιακού χώρου, τόσο από πλευράς υποδομής όσο και από πλευράς των σχέσεων μεταξύ των συναδέλφων, μπορούν να συνεισφέρουν θετικά στην αποφυγή του άγχους.

Ο προϊστάμενος μπορεί να συνεισφέρει ακόμη περισσότερο, έχοντας υπόψη τις ανάγκες του κάθε εργαζόμενου, δημιουργώντας ένα πνεύμα ομαδικότητας και αναπτύσσοντας μια εργασιακή κουλτούρα ώστε οι εργαζόμενοι να συνεργάζονται μεταξύ τους. Συστήνεται γενικότερα να αναπτύσσεται μια εποικοδομητική επικοινωνία στα πλαίσια της εργασιακής δομής και να αποφεύγονται οι μη ρεαλιστικοί στόχοι και οι τάσεις τελειομανίας, καθώς είναι εξ΄ορισμού πηγές πίεσης και άγχους. Με τη σωστή διαχείριση, το άγχος μπορεί απλά να παραχωρήσει τη θέση του στην αποδοτική και επικοδομητική διεκπεραίωση καθηκόντων.
(Φιλελεύθερος, 8/02/09)

Γυναίκα Vs Άντρας, διαφορετικοί αλλά ίσοι;

Τα τελευταία χρόνια, η ισότητα ανδρών και γυναικών αποτελεί μια από τις βασικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως στα πλαίσια αντιμετώπισης φαινόμενων όπως η εμπορεία γυναικών, η οικογενειακή βία, η μειωμένη συμμετοχή γυναικών στην εργασία και στον πολιτικό βίο. Η κοινωνία και πιο συγκεκριμένα η αγορά εργασίας, στοιχειοθετούν ένα σκηνικό ανάπτυξης κοινωνικών, εργασιακών και οικονομικών δεσμών, όπου εμπίπτουν και οι ίσες ευκαιρίες στην απασχόληση.

Τα στατιστικά δεδομένα της Ε.Ε. εξακολουθούν να καταδεικνύουν τον αργό ρυθμό των αλλαγών, με το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών να παραμένει χαμηλότερο από εκείνο των ανδρών, το ποσοστό ανεργίας των γυναικών να είναι αισθητά υψηλότερο από των ανδρών, η μακροχρόνια ανεργία να έχει ως κύριους ’πελάτες’ της τις ευπαθείς ομάδες και ο κοινωνικός αποκλεισμός να παρουσιάζεται εντονότερος.

Τα τελευταία χρόνια, με αφετηρία τη Συνθήκη της Ρώμης και το άρθρο 141 για την αρχή της ισότητας της αμοιβής, ολοένα και περισσότεροι ερευνητές ασχολήθηκαν και ανέλυσαν την ύπαρξη της μισθολογικής (αν)ισομισθίας η οποία επικράτησε ως η διαφορά του μέσου όρου των μικτών ωριαίων απολαβών των ανδρών και των γυναικών, εκφρασμένο βάσει του μισθού του άνδρα.

Οι αριθμοί όμως είναι ακόμα πιο ’εντυπωσιακοί’. Στην Ε.Ε, κατά μέσο όρο, η γυναίκα αμείβεται κατά 15% λιγότερο από τον ομοβάθμιο συνάδελφο της. Δραματικότερη εμφανίζεται η κατάσταση στη Κύπρο, κατέχοντας τη πρωτιά με το υψηλότερο μισθολογικό χάσμα, όπου ο άντρας αμείβεται 25% περισσότερο από την γυναίκα. Εύλογα μπορεί να λεχθεί ότι ο στόχος «ίση εργασία, ίσος μισθός» ή «ίσος μισθός για εργασία ιδίας αξίας», παραμένει ακόμα ένας μακρινός ορίζοντας.

Τα πράγματα, όμως, περιπλέκονται καθώς αναλύονται οι δεσμοί της οικονομίας, της κοινωνίας και της απασχόλησης για να επεξηγηθούν οι μισθολογικές ανισότητες. Οι ερευνητές σημειώνουν ως βασικές αιτίες του χάσματος την εκπαίδευση, την κατάρτιση και τα προσωπικά χαρακτηριστικά, δίνοντας έτσι φως στο ’εξηγήσιμο’ μέρος του χάσματος. Στην αντίπερα όχθη, έρχεται να προστεθεί και το ’μη εξηγήσιμο’ μέρος, που εμπεριέχει τις άμεσες και έμμεσες υφιστάμενες διακρίσεις.

Σύμφωνα με την πλούσια, πλέον, βιβλιογραφία που υπάρχει, σημαντικό ρόλο έχει ο κάθετος και οριζόντιος διαχωρισμός που επικρατεί. Από τη μία πλευρά δημιουργήθηκε μια ’γυάλινη οροφή’ που βρίσκει τους άνδρες κατά πλειοψηφία σε ιεραρχικά υψηλόβαθμες θέσεις και από την άλλη υπάρχει ένας διαχωρισμός ’αντρικών’ (μηχανικός, καθηγητής, ακαδημαϊκός κτλ.) και ’γυναικείων’ (καθαρίστρια, νοσοκόμα, πωλήτρια, κτλ.) επαγγελμάτων.

Οι τελευταίες δεκαετίες σημαδεύτηκαν από τη γενική αύξηση των θέσεων εργασίας και την μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας. Καθοριστικό, είναι το γεγονός ότι, σε ευρωπαϊκή κλίμακα, οι γυναίκες εντάχθηκαν στην αγορά εργασίας κατέχοντας, όμως, το μεγαλύτερο ποσοστό των θέσεων μερικής απασχόλησης. Το φαινόμενο αυτό, συναντάται σε μικρότερη κλίμακα στη Κύπρο, αλλά σε άλλες χώρες αποτελεί συνήθως τον υπ’ αριθμόν ένα παράγοντα του μισθολογικού χάσματος, καθώς η επιλογή της μερικής απασχόλησης παραμένει ’προνόμιο’ των γυναικών.

Σε συνδυασμό με τα πιο πάνω, το χάσμα μισθών επηρεάζεται καθοριστικά από τα προσωπικά και επαγγελματικά χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου, δίνοντας ιδιαίτερη μνεία στην εκπαίδευση, στην κατάρτιση και στην αρχαιότητα. Οι γυναίκες παρουσιάζουν συχνά περιορισμένη αρχαιότητα εξαιτίας των διακοπών καριέρας, κυρίως, λόγω μητρότητας ή και των επιλογών τους για μερική απασχόληση. Στις περιπτώσεις αυτές, ο εργοδότης ’προβλέπει’ τη μειωμένη παραγωγικότητα που θα παρουσιάσει η γυναίκα συγκριτικά με τον άνδρα. Εμμέσως, η λογική αυτή είναι δυσμενής για τη γυναίκα, της οποίας ο ρόλος, πέρα από εκείνον της εργαζόμενης, είναι ασφαλώς και εκείνος της μητέρας.

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε πλέον σε μια παγκοσμιοποιημένη εποχή, όπου οι απαιτήσεις της κοινωνίας ολοένα και αυξάνονται, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες, πρέπει να προσαρμόζονται με τις ανάγκες αυτής. Δυστυχώς, οι βασικές δομές της κοινωνίας δεν έχουν αλλάξει τόσο και ακόμα επικρατούν ’πατριαρχικές’ τάσεις, διαμορφώνοντας ένα σκηνικό όπου ο άντρας έχει ακόμα προτεραιότητα στην εργασία. Όπως αναφέρει ο M. Lurol, η ευθύνη του νοικοκυριού είναι υποδεέστερη, ενώ η διαχείριση του προϋπολογισμού είναι εξουσία. Παραδοσιακά, η θέση της γυναίκας στην κοινωνία ήταν δευτερεύουσα. Η είσοδος της στην αγορά εργασίας, της προσέδωσε μια δυναμικότητα χωρίς να έχει, όμως, αντιμετωπιστεί η υποτίμηση της. Η νοοτροπία αυτή υφίσταται τόσο από μέρους των ανδρών όσο και των ίδιων των γυναικών που θεωρούν πως ο πρωταρχικός τους ρόλος είναι εκείνος της αναπαραγωγής.

Καταβλήθηκαν αρκετές προσπάθειες για προσδιορισμό θετικών δράσεων για τη μείωση της μισθολογικής διαφοράς. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, σημαντικό εμπόδιο για την ανέλιξη των γυναικών είναι οι πολλαπλοί ρόλοι που κατέχουν, δηλαδή εκείνοι τη εργαζόμενης, της μητέρας και της συζύγου. Η συμφιλίωση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής (όπως είναι οι υπηρεσίες φύλαξης των παιδιών), ο εκσυγχρονισμός των εργασιακών σχέσεων (ευέλικτες μορφές απασχόλησης) και η σωστή εφαρμογή της νομοθεσίας, πρέπει να θεωρηθούν ο βασικότερος άξονας προσανατολισμού. Η ευελιξία, κυρίως του ωραρίου, είναι απαραίτητο να συνυπολογισθεί και να περιληφθεί σε κώδικες και δράσεις τόσο της Ε.Ε. όσο και της Κύπρου, η οποία υστερεί ακόμα περισσότερο στην εφαρμογή ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

Η ισότητα των δυο φύλων και ειδικότερα το μισθολογικό χάσμα, απασχόλησε ιδιαίτερα σε επίπεδο ερευνών, θεσμών και νομοθεσιών. Σημαντικό δεν είναι μόνο να βρεθούν κώδικες πρακτικής και θετικές δράσεις που να καταδεικνύουν τρόπους μείωσης της ανισομισθίας. Σημαντικό είναι ο καταμερισμός εργασίας, η κοινωνική θέση και ο ρόλος του καθενός να μην έχει φύλο. Σημαντικό είναι να γίνει κατανοητό πως η αλλαγή μπορεί να προέλθει από μια ’κοινωνική επανάσταση/μεταρρύθμιση’ που θα αλλάξει τις υπάρχουσες προκαταλήψεις, επεμβαίνοντας στους πλείστους κρίκους της κοινωνικής αλυσίδας. Σημαντικό είναι να γίνει αντιληπτό πως οι στερεότυπες απόψεις δεν χτίζουν μια κοινωνία ίσων ευκαιριών όπου ο άνδρας και οι γυναίκα είναι διαφορετικοί αλλά ίσοι.

(Περιοδικό ΡΕΥΜΑ, Φεβρουάριος 2009)

Επιχειρήστε ηλεκτρονικά

Το 2009 είναι το ευρωπαϊκό έτος καινοτομίας και δημιουργικότητας. Τόσο η καινοτομία, όσο και η δημιουργικότητα αποτελούν δυο βασικά συστατικά επιτυχίας για μια επιχείρηση, κυρίως τους τελευταίους μήνες όπου οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές είναι ραγδαίες και η πρωτοπορία αναζητείται και επιβάλλεται στους επιχειρησιακούς κύκλους.

Στα πλαίσια της αυξημένης χρήσης των νέων τεχνολογιών και του διαδικτύου, έρχεται να προστεθεί και το ηλεκτρονικό επιχειρείν (γνωστό ως e-business), το οποίο ως όρος παραπέμπει στις επιχειρήσεις εκείνες που επενδύουν στη διεξαγωγή των δραστηριοτήτων τους μέσω ηλεκτρονικών μεθόδων και τηλεπικοινωνιακών δικτύων. Η εκμετάλλευση των ηλεκτρονικών πόρων επιτρέπει την αυτοματοποίηση υπηρεσιών μιας επιχείρησης, επιτρέποντας έτσι, την άνθιση μιας νέας μορφής οικονομίας.

Σύμφωνα με το E-Business Watch της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ‘πρωτοστάτες’ στην αλλαγή που έχει επέλθει είναι η τεχνολογική ανάπτυξη και η αυξανόμενη ανταγωνιστικότητα που επιφέρουν στη συνέχεια υψηλότερη αποδοτικότητα στις δραστηριότητες της επιχείρησης.

Το ηλεκτρονικό επιχειρείν, αν σχεδιαστεί ορθά ως πολιτική σε μια επιχείρηση μπορεί να επιφέρει την ποιοτική διαχείριση, την βελτίωση της υπηρεσίας πελατών και σε κατοπινό στάδιο τη μείωση στα κόστη της επιχείρησης. Το ηλεκτρονικό επιχειρείν είναι σε θέση να υπενθυμίσει την ανάγκη για ανανέωση και καινοτομία και προσφέρει στην επιχείρηση μια ‘ηλεκτρονική αμεσότητα’ με τους πελάτες της, όπως το απαιτεί πλέον και η εποχή μας.

Οι κυπριακές επιχειρήσεις σιγά - σιγά εντάσσονται στην νέα εποχή των τεχνολογιών. Η υιοθέτηση μιας ‘ηλεκτρονικής κουλτούρας’ είναι πλέον σημαντική, και ακόμα η χώρα μας έχει αρκετά βήματα να κάνει καθώς οι στατιστικές δείχνουν την απουσία ηλεκτρονικών υπολογιστών σε πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το ηλεκτρονικό επιχειρείν αποτελεί μόνο την αρχή για μια δέσμευση με τον ηλεκτρονικό κόσμο, και διαρκώς συμπληρώνεται από νέες μορφές ηλεκτρονικών υπηρεσιών όπως είναι και το ηλεκτρονικό εμπόριο (e-commerce).
(Φιλελεύθερος, 1/02/09)