Παρ’ ότι βρισκόμαστε ακόμα σε περίοδο κρίσης, είναι εξίσου σημαντικό η εταιρεία η οποία θα καταφέρει να αντεπεξέλθει από τη δύσκολη αυτή περίοδο, να προετοιμαστεί και για το τι μέλλει γενέσθαι. Οι διευθύνοντες μιας επιχείρησης, μετά από την κρίση, δεν πρέπει απλά να τοποθετήσουν την περίοδο αυτή στο παρελθόν.
Η κρίση πρέπει να μεταφραστεί ως ένα μάθημα για την ίδια την εταιρεία, ώστε να αξιολογήσει τους χερισμούς κατά την περίοδο που είχε διανύσει. Οι πρακτικές που ακολουθήθηκαν την περίοδο κρίσης θα πρέπει να αποτελέσουν θέμα συζήτησης των στελεχών της κάθε εταιρείας, ώστε να βρεθούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους. Η αξιολόγηση αυτή χρειάζεται να προγραμματιστεί μόλις η επιχείρηση αναγνωρίσει της ανάκαμψης της από την περίοδο κρίση. Ο διευθύνων σύμβουλος αναλαμβάνει την διοργάνωση της συνάντησης των εργαζομένων, δίνοντας τους έτσι δικαιώματα αλλά και μερίδιο ευθύνης για τη μετέπειτα πορεία της επιχείρησης.
Ερωτήσεις που μπορούν να αποτελέσουν την απαρχή αυτής της συνάντησης είναι, ‘τι ήταν το πλεονέκτημα μας’, ‘πως το χρησιμοποιήσαμε’, ‘είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα συγκριτικά με περίοδο σταθερότητας’, ‘τι σημάδια λάβαμε για να αναγνωρίσουμε την κρίση’, ‘μπορούσαμε να προβλέψουμε την κρίση και να αντεπεξέλθουμε καλύτερα’, ‘σε ποια σημεία δεν πετύχαμε’ κτλ. Τα ερωτήματα αυτά θα θέσουν το πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε η επιχείρηση την περίοδο κρίσης, σκιαγραφώντας έτσι και τους τομείς που υστέρησαν.
Γνωρίζοντας πλέον τα βήματα που ακολουθήθηκαν και βρίσκοντας τις μεθόδους που θα έπρεπε να είχαν ακολουθηθεί, το δυναμικό της επιχείρησης ετοιμάζει ένα νέο πλάνο για μελλοντικές περιόδους κρίσεων. Θέτοντας σε ιεραρχία τους τομείς που παρουσίασαν ελλείψεις και έχοντας πλέον υπόψη της κάθε λεπτομέρεια για την περίοδο που μόλις διανύθηκε, η επιχείρηση θα είναι ακόμα πιο προετοιμασμένη για μια μελλοντική κρίση.
(Φιλελεύθερος, 4/10/2009)
Η κρίση πρέπει να μεταφραστεί ως ένα μάθημα για την ίδια την εταιρεία, ώστε να αξιολογήσει τους χερισμούς κατά την περίοδο που είχε διανύσει. Οι πρακτικές που ακολουθήθηκαν την περίοδο κρίσης θα πρέπει να αποτελέσουν θέμα συζήτησης των στελεχών της κάθε εταιρείας, ώστε να βρεθούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους. Η αξιολόγηση αυτή χρειάζεται να προγραμματιστεί μόλις η επιχείρηση αναγνωρίσει της ανάκαμψης της από την περίοδο κρίση. Ο διευθύνων σύμβουλος αναλαμβάνει την διοργάνωση της συνάντησης των εργαζομένων, δίνοντας τους έτσι δικαιώματα αλλά και μερίδιο ευθύνης για τη μετέπειτα πορεία της επιχείρησης.
Ερωτήσεις που μπορούν να αποτελέσουν την απαρχή αυτής της συνάντησης είναι, ‘τι ήταν το πλεονέκτημα μας’, ‘πως το χρησιμοποιήσαμε’, ‘είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα συγκριτικά με περίοδο σταθερότητας’, ‘τι σημάδια λάβαμε για να αναγνωρίσουμε την κρίση’, ‘μπορούσαμε να προβλέψουμε την κρίση και να αντεπεξέλθουμε καλύτερα’, ‘σε ποια σημεία δεν πετύχαμε’ κτλ. Τα ερωτήματα αυτά θα θέσουν το πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε η επιχείρηση την περίοδο κρίσης, σκιαγραφώντας έτσι και τους τομείς που υστέρησαν.
Γνωρίζοντας πλέον τα βήματα που ακολουθήθηκαν και βρίσκοντας τις μεθόδους που θα έπρεπε να είχαν ακολουθηθεί, το δυναμικό της επιχείρησης ετοιμάζει ένα νέο πλάνο για μελλοντικές περιόδους κρίσεων. Θέτοντας σε ιεραρχία τους τομείς που παρουσίασαν ελλείψεις και έχοντας πλέον υπόψη της κάθε λεπτομέρεια για την περίοδο που μόλις διανύθηκε, η επιχείρηση θα είναι ακόμα πιο προετοιμασμένη για μια μελλοντική κρίση.
(Φιλελεύθερος, 4/10/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου