Η κρίση που παρατηρείται στην αγορά εργασίας, έστω κι αν τα στατιστικά δεδομένα αναφέρουν ότι οι περισσότεροι άνεργοι είναι άνδρες, και έστω κι αν η γυναίκα κατάφερε να καταλάβει μια σημαντική θέση στον εργασιακό χώρο, εμφάνισε φαινόμενα εργοδοτών που τερματίζουν την απασχόληση των εγκύων εργαζόμενων.
Οι εργοδότες, είτε λόγω δικής τους άγνοιας, ή λόγω μη σωστής πληροφόρησης των ιδίων των εργαζομένων γυναικών, προχωρούν σε απολύσεις εγκύων, ενώ απαγορεύεται ρητά από το Νόμο. Ο νόμος για την προστασία της μητρότητας είναι ξεκάθαρος. Οι έγκυες προστατεύονται από την ημέρα γνωστοποίησης στον εργοδότη σχετικά με την εγκυμοσύνη τους, μέχρι και τρεις μήνες μετά το τέλος της άδειας μητρότητας τους.
Συγκεκριμένα, στο νόμο αναφέρεται ότι η έγκυος εργαζόμενη πρέπει να ενημερώνει τον εργοδότη της με πιστοποιητικό ιατρού για την εγκυμοσύνη της, στο οποίο συνήθως αναγράφεται η ημερομηνία του αναμενόμενου τοκετού. Ο εργοδότης, από την άλλη, βάσει της εθνικής μας νομοθεσίας, απαγορεύεται να απολύσει έγκυο κατά την περίοδο που ήδη ανέφερα. Υπάρχουν, φυσικά, κάποιες περιπτώσεις που ο εργοδότης μπορεί να το πράξει, αλλά πρέπει να είναι αιτιολογημένο. Σε περίπτωση, δηλαδή, που η εργαζόμενη είναι ένοχη παραπτώματος ή επιδείξει συμπεριφορά που δικαιολογεί την απόλυση της, ή η επιχείρηση τερματίσει την λειτουργία της, ή το ορισμένου χρόνου συμβόλαιο της εργαζόμενης λήξει, τότε ο εργοδότης μπορεί να προχωρήσει σε τερματισμό της απασχόλησης. Όμως, ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, ο εργοδότης πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει για παράδειγμα ότι η εργαζόμενη δεν είχε την αρμόζουσα συμπεριφορά.
Συνεπώς, ο εργοδότης δεν μπορεί να απολύσει έγκυο για λόγους που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη της. Λόγω έλλειψης πληροφόρησης, τις περισσότερες φορές, οι γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι μπορούν να καταγγείλουν μια τέτοια στάση, και αποδέχονται, δυστυχώς, την απόφαση του εγροδότη.
Οι εργοδότες, είτε λόγω δικής τους άγνοιας, ή λόγω μη σωστής πληροφόρησης των ιδίων των εργαζομένων γυναικών, προχωρούν σε απολύσεις εγκύων, ενώ απαγορεύεται ρητά από το Νόμο. Ο νόμος για την προστασία της μητρότητας είναι ξεκάθαρος. Οι έγκυες προστατεύονται από την ημέρα γνωστοποίησης στον εργοδότη σχετικά με την εγκυμοσύνη τους, μέχρι και τρεις μήνες μετά το τέλος της άδειας μητρότητας τους.
Συγκεκριμένα, στο νόμο αναφέρεται ότι η έγκυος εργαζόμενη πρέπει να ενημερώνει τον εργοδότη της με πιστοποιητικό ιατρού για την εγκυμοσύνη της, στο οποίο συνήθως αναγράφεται η ημερομηνία του αναμενόμενου τοκετού. Ο εργοδότης, από την άλλη, βάσει της εθνικής μας νομοθεσίας, απαγορεύεται να απολύσει έγκυο κατά την περίοδο που ήδη ανέφερα. Υπάρχουν, φυσικά, κάποιες περιπτώσεις που ο εργοδότης μπορεί να το πράξει, αλλά πρέπει να είναι αιτιολογημένο. Σε περίπτωση, δηλαδή, που η εργαζόμενη είναι ένοχη παραπτώματος ή επιδείξει συμπεριφορά που δικαιολογεί την απόλυση της, ή η επιχείρηση τερματίσει την λειτουργία της, ή το ορισμένου χρόνου συμβόλαιο της εργαζόμενης λήξει, τότε ο εργοδότης μπορεί να προχωρήσει σε τερματισμό της απασχόλησης. Όμως, ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, ο εργοδότης πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει για παράδειγμα ότι η εργαζόμενη δεν είχε την αρμόζουσα συμπεριφορά.
Συνεπώς, ο εργοδότης δεν μπορεί να απολύσει έγκυο για λόγους που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη της. Λόγω έλλειψης πληροφόρησης, τις περισσότερες φορές, οι γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι μπορούν να καταγγείλουν μια τέτοια στάση, και αποδέχονται, δυστυχώς, την απόφαση του εγροδότη.
(Φιλελεύθερος, 27/12/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου