Ο Αριστοτέλης θεωρούσε ότι η ηθική είναι προϊόν του ανθρώπινου νου και κατ’ επέκταση σήμερα μπορεί να γίνει κατανοητό γιατί η έννοια της ηθικής λαμβάνει τόσες διαφορετικές διαστάσεις από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Η επιχειρηματική ηθική, πηγάζει από την ευρύτερη δέσμη αρχών και κανόνων ηθικής που επικρατούν σε μια κοινωνία. Η ηγεσία μιας εταιρείας χρειάζεται να αποτελεί η ίδια το πρότυπο ηθικής, ώστε να γίνεται κατανοητό πως θα λειτουργούν και οι εργαζόμενοι. Συνεπώς, η ηγεσία θα πρέπει διαρκώς να εξετάζει και να αναθεωρεί τις πράξεις της ώστε να μην διαπιστώνονται κενά ηθικής. Ίσως να ακούγονται κοινές διακηρύξεις, αλλά ο σεβασμός, η εκτίμηση, η μετριοπάθεια, η αποφυγή της εμπάθειας είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που πρέπει να καταδεικνύει η ηγεσία μιας εταιρείας.
Η επιχειρηματική ηθική, προφανώς, δεν είναι κάτι το οποίο θα κυκλοφορήσει σε γραπτό υπόμνημα και θα θεωρείται δεδομένη η εφαρμογή της. Τα ανώτερα στελέχη, όμως, έχουν τη δυνατότητα να αναδείξουν τις αξίες που χρειάζεται να διέπουν τις εργασιακές και πελατειακές σχέσεις. Αρχές όπως η νομιμοφροσύνη, η προσήλωση και αφοσίωση, πολλοί τις θεωρούν δεδομένες, αλλά συχνά παρατηρείται να μην εφαρμόζονται.
Η ανάπτυξη της φιλελεύθερης αγοράς και ο ολοένα και περισσότερο αυξανόμενος ανταγωνισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι σε ένα βαθμό αλλοιώνουν τα ηθικά πρότυπα. Παραδείγματα όμως αισχροκέρδειας, κατάχρησης, διαφθοράς παρουσιάζονται ακόμα και σε συντηρητικού τύπου εταιρείες, γεγονός που απλά μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ηθική χρειάζεται να μεταδοθεί σε όλους όσους σχετίζονται με την εταιρεία.
Η εταιρεία ως μέρος της αγοράς και της κοινωνίας, χρειάζεται να ανταποκριθεί στη τήρηση ηθικών φραγμών, διαμέσου της κοινωνικής υπευθυνότητας, της επιχειρηματικής δεοντολογίας και του εκσυγχρονισμού, δημιουργώντας έτσι και ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης και βελτίωσης της ίδιας της εταιρείας.
Η επιχειρηματική ηθική, πηγάζει από την ευρύτερη δέσμη αρχών και κανόνων ηθικής που επικρατούν σε μια κοινωνία. Η ηγεσία μιας εταιρείας χρειάζεται να αποτελεί η ίδια το πρότυπο ηθικής, ώστε να γίνεται κατανοητό πως θα λειτουργούν και οι εργαζόμενοι. Συνεπώς, η ηγεσία θα πρέπει διαρκώς να εξετάζει και να αναθεωρεί τις πράξεις της ώστε να μην διαπιστώνονται κενά ηθικής. Ίσως να ακούγονται κοινές διακηρύξεις, αλλά ο σεβασμός, η εκτίμηση, η μετριοπάθεια, η αποφυγή της εμπάθειας είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που πρέπει να καταδεικνύει η ηγεσία μιας εταιρείας.
Η επιχειρηματική ηθική, προφανώς, δεν είναι κάτι το οποίο θα κυκλοφορήσει σε γραπτό υπόμνημα και θα θεωρείται δεδομένη η εφαρμογή της. Τα ανώτερα στελέχη, όμως, έχουν τη δυνατότητα να αναδείξουν τις αξίες που χρειάζεται να διέπουν τις εργασιακές και πελατειακές σχέσεις. Αρχές όπως η νομιμοφροσύνη, η προσήλωση και αφοσίωση, πολλοί τις θεωρούν δεδομένες, αλλά συχνά παρατηρείται να μην εφαρμόζονται.
Η ανάπτυξη της φιλελεύθερης αγοράς και ο ολοένα και περισσότερο αυξανόμενος ανταγωνισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι σε ένα βαθμό αλλοιώνουν τα ηθικά πρότυπα. Παραδείγματα όμως αισχροκέρδειας, κατάχρησης, διαφθοράς παρουσιάζονται ακόμα και σε συντηρητικού τύπου εταιρείες, γεγονός που απλά μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ηθική χρειάζεται να μεταδοθεί σε όλους όσους σχετίζονται με την εταιρεία.
Η εταιρεία ως μέρος της αγοράς και της κοινωνίας, χρειάζεται να ανταποκριθεί στη τήρηση ηθικών φραγμών, διαμέσου της κοινωνικής υπευθυνότητας, της επιχειρηματικής δεοντολογίας και του εκσυγχρονισμού, δημιουργώντας έτσι και ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης και βελτίωσης της ίδιας της εταιρείας.
(Φιλελεύθερος, 28/06/09)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου